کولین کلراید و اهمیت آن در تغذیه دام وطیور
ویژگیهای کولین:
کولین کلراید یک ماده محلول در آب و بی رنگ است که ویژگیهای شبیه ویتامین دارد اما نقش کاتالیزوری در واکنشهای بیوشیمیایی ایفا نمیکند.
کولین این توانایی را دارد که با بسیاری از اسیدهای آلی و معدنی ایجاد نمک کند، کولین خاصیت قلیایی دارد و به شدت جاذب رطوبت است.
کولین از نظر ساختاری یک آمینو اتیل الکل میباشد و دارای سه گروه متیل است که به یک اتم کربن متصل شده است، بنابراین از نظر شیمیایی تری متیل آمونیوم خوانده میشود. این ماده دارای وزن مولکولی 139.63 بوده و نقطه ذوب آن 247 درجه سلسیوس است.
کولین در کجا یافت میشود؟
کولین را میتوان در سلولهای تمامی گیاهان و حیوانات پیدا کرد که اغلب به شکل فسفولیپید، فسفاتیدیل کولین(لسیتین)، لیزو فسفا تیدیل کولین، کولین پلاسمالوژن و اسفنگومیلین میباشد.
کولین در خوراک اغلب به صورت لسیتین یافت میشود و 10 درصد نیز به شکل اسفنگومیلین یا آزاد مشاهده میشود.
عملکرد کولین در خوراک دام و طیور:
عملکرد کولین شامل ساخت و نگهداری غشای سلولی، متابولیسم چربی در کبد، ساخت استیل کولین و دهنده گروه متیل با واسطه بتائین است.
کولین یک ماده بیوشیمیایی ضروری برای ساخت و نگهداری غشای سلولی است. لسیتین یک بخش مهم از غشای سلولی ست و همچنین در حمل و نقل چربی در غشای سلولی نقش دارد. همچنین کولین به عنوان بخشی از ساختار فسفولیپیدها در بلوغ ماتریکس غضروف استخوان نقش دارد.
کولین به عنوان یک فاکتور لیپوتروپیک ((Lipotropic)) در کاهش رسوب چربی در کبد پرندگان نقش دارد چرا که نقش مهمی در متابولیسم چربی در کبد پرنده بازی میکند. همچنین کولین در ساخت لیپو پروتئینها که چربی را از کبد خارج میکند، نقش بازی میکند.
کولین به عنوان یک عامل متیل دهنده در ساخت متیونین از هموسیستئین و ساخت کراتین از گوانیدو استیک اسید نقش بازی میکند.
در ساخت متیونین از هموسیستئین، بتائین به عنوان یک متابولیت کولین به عنوان دهنده متیل ایفای نقش میکند، بنابراین برای اینکه کولین به عنوان یک عامل متیل دهنده وارد عمل میشود باید تبدیل به بتائین شود. از سوی دیگر چون کولین در ساخت متیونین نقش دارد بنابراین استفاده از کولین میتواند اندکی باعث صرفهجویی در مصرف مکمل متیونین شود.